Það er ekki úr vegi að birta svolítið meira af kveðskap Þorsteins frá Hamri í tilefni af áðurnefndum tímamótum. Þá má einnig minna á kynninguna ,, Bíðið meðan hann syngur” í Safnahúsinu sem mun standa næstu vikurnar. Ljóðið sem nú verður birt er minningarljóð um annað borgfirskt skáld, Guðmund Böðvarsson frá Kirkjubóli í Hvítársíðu. Þetta ljóð Þorsteins birtist í ljóðabókinni Fiðrið úr sæng daladrottningar sem út kom 1977 þremur árum eftir andlát Guðmundar, en er hér tekið úr ritsafni Þorsteins sem út kom 1998.
Fylgd
Í minningu Guðmundar Böðvarssonar
Lestin mikla mjakast í sífellu hjá,
„ættstofnsins saga, örlög vor stór og smá“,
allir sem sólin kyssti.
Þeir stíga úr söðlum hjá túnhliði, taka sér
í tröðinni dvalir: Höfum bið, það var hér
sem gróðursins drottinn gisti.
Og þar er í grasi fagnað til ferðar búnum
fráneygum hörpusveini á gangvara brúnum;
kvöldskin kvikar á vöngum.
Hann slæst í hópinn. Okkur til leiðsagnar er
fylgd hans þó vís; fylgd þér og mér.
Fylgd. Hvar sem við göngum.
Comments are closed